Jak działa esperal?
Esperal nie jest lekiem na alkoholizm. Implantacja wszywki alkoholowej ma jedynie odstraszać od picia. Walka z nałogiem nie powiedzie się jednak, jeśli osoba uzależniona nie nauczy się dbać o własną trzeźwość bez zewnętrznej presji.
U podłoża idei leczenia esperalem leżą założenia terapii awersyjnej. Zgodnie z tą teorią osoba uzależniona, a będąca pod działaniem disulfiramu, po wypiciu alkoholu poczuje się tak źle, że sama myśl o dalszym piciu będzie budziła ogromny wstręt (awersję) i zniechęci w ten sposób do sięgania po kieliszek w przyszłości. Czyli ma zadziałać mechanizm odwrotny do tego, który skłania ludzi do picia czy stosowania innych substancji odurzających.
Po zażyciu czy wypiciu następuje bowiem szybka gratyfikacja w postaci przyjemnego uczucia odurzenia i rozluźnienia. Przykre konsekwencje zwykle odsunięte są w czasie. Tu dolegliwość związana ze spożyciem alkoholu następuje już w ciągu kilku minut. Odstraszająco ma działać myśl o konsekwencjach, do których prowadzi interakcja alkoholu i disulfiramu. Zakłada się bowiem, że zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia będzie powstrzymywać przed piciem przynajmniej niektórych nałogowców.
Wbrew intencjom twórców i zwolenników stosowania wszywek alkoholowych, w przypadku implantacji esperalu rzadko występuje awersja do samego alkoholu. Pacjent doskonale wie, że przykre objawy wywołuje nie alkohol, a wszywka. Dlatego niektórzy, w sposób właściwy osobom uzależnionym, impulsywnie podejmują zarówno decyzję o implantacji wszywki esperalu, jak i o jej usunięciu.
Czasami zgłaszają się do chirurga z prośbą o usunięcie wszywki alkoholowej już na drugi dzień po jej implantacji. Taka karuzela: wszywanie i usuwanie disulfiramu może mieć miejsce kilka razy w roku .Wszywki legnica esperal disulfiram Poza tym uzależnienie od substancji odurzających nie musi być skorelowane z przyjemnością związaną z ich zażywaniem (alkohol czy narkotyki same w sobie często nie smakują przyjemnie). Nawet więc, gdy ktoś na skutek działania esperalu nabierze wstrętu do alkoholu, wciąż może cenić stan alkoholowego upojenia.
Wszywki legnica esperal disulfiram
Wszywka alkoholowa
Esperal to środek, którego produkcja została zakończona w 2009 roku. Po jakimś czasie jednak wrócił na rynek i dziś jest dostępny. Tyle że nie nazywa się już esperal, tylko disulfiram WZF. W praktyce jednak to dokładnie ten sam produkt, zawierający tę samą substancję czynną – disufiramum. Tak więc choć nazwa esperal zniknęła z wykazu leków, wciąż jest powszechnie stosowana na określenie wszywki alkoholowej z disulfiramem zarówno przez poszukujących pomocy uzależnionych, jak i przez lekarzy.
Disulfiram to substancja, która blokuje enzym dehydrogenazy aldehydowej, biorący udział w metabolizmie (rozkładzie) alkoholu w wątrobie. To właśnie w wyniku tej blokady w organizmie gromadzi się aldehyd octowy, który normalnie przekształcany jest w postać nieszkodliwą i nie wywołującą nieprzyjemnych doznań. Działanie aldehydu przypomina więc zwielokrotnione dolegliwości powodowane przez zatrucie alkoholem, czyli kaca.
Jak i gdzie umieszcza się wszywkę alkoholową?
Tabletki esperalu wszywa chirurg, który nacina skórę, a następnie pod nią umieszcza specyfik. Wszywkę esperalu umieszcza się najczęściej pod łopatką lub na pośladku. Tak umieszczony środek powoli uwalniany jest do krwiobiegu i obecny we krwi przez kolejnych kilka miesięcy. Producent daje gwarancję na 8 miesięcy działania specyfiku, praktycy (lekarze i pacjenci) twierdzą, że często działa dłużej – około 12 miesięcy.
Zabiegowi implantacji wszywki alkoholowej można poddać się po minimum 12 godzinach abstynencji, najlepiej jednak, by upłynęła doba od picia alkoholu. Cała procedura trwa około 30 minut i wykonuje się ją w znieczuleniu miejscowym. Implantowany esperal, jeśli nie wejdzie w interakcję z alkoholem, nie daje żadnych objawów ubocznych, nie oddziałuje też na inne przyjmowane preparaty farmakologiczne.
Wszywki legnica esperal disulfiram Pierwsze efekty kumulacji aldehydu octowego pojawiają się już 10 minut od wypicia alkoholu. Są to:
nudności i wymioty,
bóle i zawroty głowy,
duszności,
pocenie się,
pokrzywka,
zaczerwienienie twarzy,
skoki ciśnienia,
tachykardia (czyli przyspieszone bicie serca),
nasilony lęk, w tym poczucie strachu przed śmiercią.
